1

„Stary Nowy Rok” w Gruzji

Opatrzność Boża tak sprawiła, że w dniach od 13 do 17 stycznia 2022 r. towarzyszyłam Matce Generalnej M. Samueli Werbińskiej w odwiedzinach naszych Sióstr w Tbilisi (w Gruzji), które od 2006 r. posługują przy tamtejszym Caritasie. Ze względu na panującą pandemię związaną z wirusem SARS-COV-2 (Covid 19), data tej podróży była kilkakrotnie zmieniana i tak się złożyło, że przybyłyśmy do Sióstr do Tbilisi po upływie 2 lat, dnia 13 stycznia br., a więc według kalendarza juliańskiego ostatniego dnia starego roku. Miasto, a zwłaszcza jego ulice były nadal udekorowane i dlatego podziwiałyśmy piękne, świąteczne iluminacje, a w nocy z 13 na 14 stycznia słyszałyśmy fajerwerki i mogłyśmy doświadczyć w jaki sposób mieszkańcy Gruzji świętują „Stary Nowy Rok”.

W ciągu ostatnich lat posługa naszych Sióstr przy Caritasie nie zmieniła się, ale gdy w lutym 2020 r. oficjalnie podano w Gruzji informację o pierwszych zakażeniach wirusem Covid-19, niektóre projekty Caritasu musiały zostać zamknięte lub przeorganizowane. W kraju została wprowadzona godzina policyjna i nie było możliwości przemieszczania się przy pomocy transportu publicznego. W tym bardzo trudnym czasie zwłaszcza dla chorych przebywających w domach oraz dla osób samotnych, poza posługą w Caritasie nasze Siostry raz w tygodniu gotowały zupę i przygotowywały inne ciepłe posiłki, a następnie na własny koszt zawoziły je swoim samochodem do 10 osób. W miarę możliwości, a zwłaszcza dzięki wsparciu finansowemu udzielonemu przez Dobrodziejów, Siostry zaopatrywały potrzebujących w produkty żywnościowe, pampersy, lekarstwa i środki czystości. Dzięki ludziom dobrej woli Siostry wsparły finansowo kilka osób płacąc za ich leczenie, a także za korepetycje dzieci, które musiały z nich skorzystać ze względu na braki w nauce w czasie pandemii. Siostry nie ograniczają swojej działalności do tego co konieczne, ale także chcą sprawić innym radość i dlatego w miarę możliwości przygotowują paczki dla potrzebujących także z okazji świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy. Pomimo panującej pandemii, także w grudniu 2021 r. udało się Siostrom wraz z dziewczętami przygotować obfite paczki żywnościowo-chemiczne dla 17 osób i dostarczyć je do ich domów.

Siostry wiedzą, że same z siebie niewiele mogą i nie wystarczy posiadać środki materialne oraz finansowe, aby innym pomagać, ale przede wszystkim potrzebna jest Boża pomoc. W tym celu Siostry ubogacają się duchowo na modlitwie wspólnotowej i indywidualnej, na Mszy św. oraz podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. Dzięki temu łatwiej jest im każdego dnia wypowiadać i wypełniać słowa Psalmu, który usłyszałyśmy podczas Mszy św. w dniu naszego wyjazdu do Gruzji: „Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę” (por. Ps 40) tam, gdzie Ty chcesz i w taki sposób jaki Ty pragniesz.

Chociaż nadal panuje pandemia, Siostry ofiarnie kontynuują swoją posługę. Siostra Przełożona M. Bernarda pracuje w punkcie wydawania i sortowania odzieży dla potrzebujących. Poza tym, w okresie zimowym pomaga ona w przygotowaniu ciepłej zupy dla osób bezdomnych mieszkających na dworcu centralnym w Tbilisi i współpracuje z wolontariuszami, którzy angażują się w prace prowadzone przez Caritas. Obecnie są to wolontariusze, którzy przybyli z Austrii. Natomiast Siostra M. Dawida realizuje projekt związany z opieką nad chorymi przebywającymi w domach i posługując jako pielęgniarka stara się im nieść ulgę w cierpieniu. Siostra M. Dawida także przez cały czas pandemii chodziła z pomocą do chorych, a gdy była taka potrzeba, to Siostra M. Monika zawoziła ją naszym samochodem. Dom Dziennego Pobytu dla Osób Starszych „Harmonia”, jest miejscem posługi Siostry M. Moniki, która pomaga w przygotowaniu i wydawaniu posiłków, a także służy pomocą jako pielęgniarka.

W czasie naszego pobytu u Sióstr, w sobotnie popołudnie udałyśmy się do – Mtskheta (Mccheta), starożytnej stolicy Gruzji, jednego z najstarszych i najlepiej zachowanych miast w Gruzji, gdzie znajduje się prawosławna katedra Svetitskhoveli. Przez długi czas było to główne miejsce kultu w tym kraju i do dziś pozostaje jednym z najbardziej czczonych miejsc. Obecna konstrukcja pochodzi z XI wieku i znajduje się w miejscu, w którym w IV wieku zbudowano pierwszy kościół. Jest to druga co do wielkości katedra w Gruzji.

Następnie udałyśmy się do katedry Trójcy Świętej – Sameba, która jest symbolem duchowego i narodowego odrodzenia Gruzji. Składa się ona z 9 kaplic poświęconych: Archaniołom (Michałowi, Gabrielowi i Rafałowi), św. Janowi Chrzcicielowi, św. Nino, św. Jerzemu, św. Mikołajowi, Dwunastu Apostołom i Wszystkim Świętym. Jej wysokość wynosi 105,5 metrów i jest jedną z najwyższych cerkwi na świecie.

Podczas tegorocznych odwiedzin Sióstr, ze względu na pandemię i związane z nią obostrzenia, nie miałyśmy możliwości spotkania się z tymi, którym Siostry posługują, ale spotkałyśmy się z niektórymi osobami, z którymi Siostry współpracują. Wszyscy z którymi się spotkałyśmy w tych dniach: Kapłani i osoby świeckie, podkreślali ofiarność i poświęcanie się Sióstr dla dobra najbardziej potrzebujących bez względu na wyznanie oraz narodowość i wyrażali wdzięczność za to, że Siostry tam są i starają się innych uszczęśliwiać tak, jak to czyniła św. Elżbieta oraz nasze Matki Założycielki. Także podczas spotkania z Panią Dyrektor Caritasu Anahit Mkhoyan, usłyszałyśmy słowa szczerej wdzięczności za posługę Sióstr oraz uznanie dla ich świadectwa życia poświęconego na rzecz najbardziej potrzebujących. Słowa wdzięczności za wrażliwość Sióstr na potrzeby innych wyraziła także Pani Magdalena Wojtasiewicz, która pracuje w Ambasadzie Polskiej w Tbilisi. Podkreśliła ona nie tylko ofiarność Sióstr, ale także ich polską gościnność, z którą się spotykają pracownicy Ambasady oraz inne osoby. Wyrazem tego był m.in. fakt, że w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia Siostry zaprosiły do siebie Wolontariuszy, którzy przyjechali do Gruzji na 9 miesięcy, aby pomagać w realizowaniu projektów tutejszego Caritasu. W ten sposób Siostry sprawiły, że także Wolontariusze, chociaż z dala od swoich rodzinnych domów, mogli przeżyć kolejny dzień świąt Bożego Narodzenia w radosnej i serdecznej atmosferze.

To tylko niektóre szczegóły z życia i niestrudzonej posługi Sióstr na gruzińskiej ziemi. Za każde dobro, które Siostry uczyniły i nadal czynią, jesteśmy im bardzo wdzięczne, a wyrazem naszej wdzięczności jest pamięć w modlitwie. Niech nieograniczony w swej dobroci Bóg wynagrodzi Siostrom wszelkie gesty miłości bliźniego obfitością Bożego błogosławieństwa i potrzebnymi łaskami.

Siostra M. Anna Barełkowska
sekretarka generalna

Zobacz załączone zdjęcia